موزهٔ فرش، يكي از موزه‌هاي استان تهران است. اين موزه به دستور فرح پهلوي ساخته شد و در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۶ به وسيله وي گشوده شد. اين موزه در ضلع شمالي پارك لاله تهران واقع شده است.

هدف از تشكيل اين موزه را مي‌توان پژوهشي در سوابق، تحصيلات و كيفيت تاريخي هنر و صنعت فرش خاصه فرش ايراني دانست. اين موزه شامل ساير محصولات از قبيل گليم هم مي‌شود.
ساختمان موزه
ساختمان موزه ۳۴۰۰ متر مربع مساحت دارد و آذين‌هاي نماي بيروني آن شبيه دار قالي است. طراح بناي اين موزه، عبدالعزيز فرمانفرمائيان است. ساختمان داراي دو تالار است و براي نمايش انواع قالي‌هاي دست بافت و گليم مورد استفاده قرار مي ‌گيرد. طبقه همكف اين موزه براي نمايش دائمي ۱۵۰ قطعه فرش و طبقه دوم آن براي برگزاري نمايشگاه‌هاي موردي و فصلي در نظر گرفته شده ‌است.[۱] طبقهٔ همكف اين موزه براي نمايش دائمي ۱۵۰ قطعه فرش و طبقه دوم آن براي برگزاري نمايشگاه‌هاي موردي و فصلي در نظر گرفته شده‌است.

موزهٔ فرش در « تهران - اميرآباد - خيابان كارگر شمالي (خيابان اميرآباد) – تقاطع خيابان دكتر فاطمي » قرار دارد.
ويژگي‌ هاي موزه
موزه فرش ايران دارنده با ارزش‌ترين نمونه‌هاي قالي ايران از قرن نهم هجري تا دوره معاصر است و از منابع غني تحقيقي براي پژوهشگران و هنر دوستان به شمار مي آيد. معمولاً حدود ۱۳۵ تخته از شاهكارهاي قالي ايران‌، بافت مراكز مهم قالي‌بافي مانند كاشان‌، كرمان‌، اصفهان‌، تبريز، خراسان‌، كردستان و جز آن‌ها، در تالار طبقه هم‌كف به معرض نمايش گذاشته مي‌شود. همچنين در اين نمايشگاه تابلوفرش هاي نفيس تبريزي، فرش تبريز به نمايش درمي آيد كه نظر هر بيننده‌اي را به خود جلب مي كند. در اين نمايشگاه نمونه‌هايي از قاليچه‌هاي تصويري شاهنامه بايسنغري به نمايش درآمده است كه گوشه‌هايي از ادبيات‌، اسطوره‌، مذهب و فرهنگ و هنر غني ايران را نشان مي‌دهد.

در كتاب‌خانه موزه حدود ۳۵۰۰ جلد كتاب به زبان‌هاي فارسي‌، عربي‌، فرانسه‌، انگليسي و آلماني در اختيار هنردوستان و پژوهشگران قرار مي‌ گيرد. پژوهش در سوابق‌، تحولات و كيفيت تاريخي هنر و صنعت فرش‌، خاصه در ايران‌، گردآوري و خريداري نمونه انواع قالي‌هاي دست بافت ايراني و برگزاري نمايشگاه‌هاي موقت از فرش ايران و ساير نقاط جهان‌، از اهداف موزه به شمار مي آيد.